benarkan saya berlari bebas meneroka bumi terhampar luas. umpama kuda liar putih keperangan.. kerana saya pasti. satu hari nanti, saya akan lelah. dan pulang. ke mana lagi jika tidak ke pangkuan awak.
dan benarkan saya terbang. seperti rama-rama.. saya tahu sayap saya rapuh. tapi saya tidak betah terkurung dalam gelas kaca. biarlah saya menikmati indahnya taman tiada rasa ragu. kerana saya pasti. satu hari nanti, hentian terakhir saya ialah di sisi awak. juga.
tapi jangan biar saya hilang dari jangkauan awak. pandanglah dari jauh, seadanya.. saya mahu begitu. jika tidak, saya takkan tahu berhenti. saya akan terus berlari.. terus terbang. saya takkan sedar saya telah jauh. sangat jauh.
tetaplah di situ. dan benarkan saya tahu. bahawa awak selalu ada.
atau saya akan pergi. terus.
...